uzależnić od czegoś

См. также в других словарях:

• uzależniać się – uzależnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się zależnym od kogoś, czegoś, popadać w nałóg : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uzależniać się od alkoholu, narkotyków. Uzależniać się od rodziców. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uwarunkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, uwarunkowaćkuję, uwarunkowaćkuje, uwarunkowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić zależnym od pewnych okoliczności, warunków, czynników; uzależnić od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwarunkować przyjęcie do pracy nienaganną… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uzależniać — ndk I, uzależniaćam, uzależniaćasz, uzależniaćają, uzależniaćaj, uzależniaćał, uzależniaćany uzależnić dk VIa, uzależniaćnię, uzależniaćnisz, uzależniaćnij, uzależniaćnił, uzależniaćniony «czynić zależnym od kogoś, od czegoś, czynić podległym,… …   Słownik języka polskiego

• postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… …   Słownik języka polskiego

• złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… …   Słownik języka polskiego

• palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny

• łaska — 1. Artysta, poeta itp. z bożej łaski a) «o osobie niemającej fachowego przygotowania w danej dziedzinie, nieporadnie się czymś zajmującej»: No cóż, możemy zadowolić się nie wydaną częścią zaliczki, a naszemu biznesmenowi z bożej łaski dać solidną …   Słownik frazeologiczny

• kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… …   Słownik języka polskiego

• palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… …   Słownik języka polskiego

• podporządkować — dk IV, podporządkowaćkuję, podporządkowaćkujesz, podporządkowaćkuj, podporządkowaćował, podporządkowaćowany podporządkowywać ndk VIIIa, podporządkowaćowuję, podporządkowaćowujesz, podporządkowaćowuj, podporządkowaćywał, podporządkowaćywany… …   Słownik języka polskiego

• zawisnąć — dk Vc, zawisnąćnę, zawisnąćwiśniesz, zawisnąćwiśnij, zawisnąćnął a. zawisnąćwisł, zawisnąćsła, zawisnąćnęli a. zawisnąćwiśli, zawisnąćnąwszy a. zawisnąćwisłszy zawisać ndk I, zawisnąćam, zawisnąćasz, zawisnąćają, zawisnąćaj, zawisnąćał 1. «zostać …   Słownik języka polskiego